มาร์คผลักแบมลงโซฟาแล้วตามไปขึ้นคร่อมทันทีพร้อมรวบแขนทั้งสองข้างไว้บนหัวด้วยมือเดียว
ส่วนอีกมือดึงกางเกงขาสั้นของอีกคนออกไป
“ปะ..ปล่อยย!!” แบมโวยวายแล้วดิ้นเพื่อให้หลุดออกจากพันธนาการของร่างสูง
น้ำตาเริ่มไหลซึมออกมาแต่มาร์คก็ไม่สนใจเลิกชายเสื้ออีกคนขึ้นแล้วก้มลงเลียยอดอกสีหวาน
จนคนตัวเล็กเกือบกลั้นความเสียวนี้ไว้ไม่ไหว
“อึก..อื้อ พี่มาร์คปล่อย!” แบมเม้มปากตัวเองแน่น เมื่อรู้สึกว่าร่างสูงเลื่อนตัวต่ำลงไปถึงแก่นกายของร่างบาง
มาร์คไม่รอช้าจับแก่นกายอีกคนรูดขึ้นลงช้าๆ
“อะ..อื้อ พี่มาร์คปล่อยกันต์เถอะนะ”
แบมสะอื้น ตัวสั่นเทาเพราะความกลัว มาร์คไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
อีกทั้งยังถอดกางเกงตัวเองลงมาถึงหัวเข่าแล้วพยายามดันแก่นกายเข้าไปในช่องทางรักของร่างบาง
“พะ..พี่มาร์ค เจ็บบ” แบมได้แต่โวยวายแล้วหนีบขาเข้าหากันแน่นแต่ก็โดนร่างสูงแยกออก
แล้วยกขาเล็กพาดไหล่ตัวเองแล้วรีบยัดแก่นกายใหญ่นั้นเข้าไปจนสุด
ค้างไว้อย่างนั้นเพื่อรอให้คนตัวเล็กผ่อนคลายลง
น้ำตาจากคนตัวเล็กยังไหลออกมาไม่หยุด มาร์คขยับเข้าออกช้าๆ
“อ๊ะ..เจ็บ เอา..อะ..ออกไป” แบมเม้มปากเข้าหากัน มาร์คเริ่มเพิ่มความเร็วจนมีเสียงเนื้อกระทบกัน
มาร์คปล่อยข้อมือเล็กให้เป็นอิสระ แล้วเปลี่ยนมาจับที่สะโพกมนแทน ส่วนแบมก็จิกโซฟาระบายความเจ็บและความเสียว
“อย่าเกร็งสิกันต์” จากเนิบนาบมาร์คกระแทกเน้นๆและถี่ขึ้น จนร่างเล็กทนไม่ไหว
เผลอครางเสียงหวานออกมาทำเอาร่างสูงห้ามอารมณ์ไม่ไหว ไม่นานทั่งคู่ก็ปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเรอะโซฟาตัวยาว
บทรักของทั้งคู่ดำเนินไปเรื่อยๆ เมื่อเสร็จจากบนโซฟามาร์คก็จัดการอุ้มคนตัวเล็กขึ้นไปนอนบนเตียง
แล้วจึงแทรกตัวนอนกอดคนตัวเล็กจากข้างหลัง
