“ไม่เจอตั้งนาน ยังหวานเดิมอยู่มั้ยนะ”
มาร์คก้มลงเลียใบหูเล็กเพื่อปลุกเร้าอารมณ์คนตัวเล็ก
“อะ..อื้ออ พี่มาร์คค เดี๋ยวมีคนมาเห็น
อย่า..” แบมกลั้นเสียงครางไว้ไม่ไหว แต่พยายามควบคุมสติ ปฎิเสธไม่ได้ว่าแบมก็โหยหาความสุขเหล่านี้
“พี่บอกแล้วไงว่าไม่มีใครเข้ามาแน่นอน
พี่ขอนะ พี่คิดถึงจะแย่แล้ว” มาร์คทั้งๆที่หน้ายังคลอเคลียอยู่ตรงซอกคอขาวเพื่อสูดดมความหอมจากร่างบาง
แบมดิ้นเบาๆแต่หารู้ไม่ว่ายิ่งแบมดิ้น ยิ่งทำให้มาร์คเกิดอารมณ์มากขึ้น
“อ..อืมม พี่มะ..” คำพูดที่จะออกจากปากแบมต้องถูกกลืนลงไปเพราะมาร์คประกบริมฝีปากแบมโดยไม่ทันตั้งตัว
มือปลาหมึกทั้งจับทั้งลูบทั่วตัวร่างบางทำเอาคนใต้ร่างเสียวจนบิดตัวไปมา
ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปในโพรงปากพร้อมเกี่ยวลิ้นเล็กไปมา แบมก็ไม่ขัดขืน
จูบตอบไปด้วยความเต็มใจ แขนเล็กยกขึ้นโอบต้นคอมาร์คไว้
มาร์คจำต้องผละออกเพราะสายน้ำเกลือที่ดูจะเป็นสิ่งกีดขวางเสียเหลือเกิน
“โถ่เว้ย” มาร์คสบถพร้อมดึงสายน้ำเกลือออกอย่างไม่ใยดี
“พี่มาร์คใจเย็นสิ ไม่เจ็บหรอ”
แบมห้าม เมื่อเห็นมาร์คดึงสายน้ำเกลือออก
“ไม่เจ็บ อยากอย่างอื่นมากกว่า”
มาร์คโยนสายน้ำเกลือออกไปแล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเองแล้วของร่างบางด้วยความรวดเร็ว
แล้วก้มลงประโลมเลียยอดอกสีหวานทำเอาแบมเสียวซ่านจนเกือบกลั้นเสียงครางไว้ไม่ไหว
“อึก..อื้ออ พี่มาร์ค” มือบางขยุ้มผ้าปูเตียงแน่นเพื่อระบายความเสียว มาร์คจึงเอื้อมมือไปสอดผสานมือตัวเล็กไว้เพื่อให้คนตัวเล็กได้ระบายที่มือของเขาแทน
มาร์คพรมจูบทั่วเรือนร่างและเลื่อนต่ำลงไปเรื่อยๆจนถึงขาอ่อน
“บะ..แบม พี่ไม่ไหวแล้ว อึก ช่วยพี่ด้วย” มาร์คขึ้นด้วยน้ำเสียงติดขัด
แบมได้ยืนแบบนั้นก็กลืนน้ำลายดังเอือก แล้วค่อยๆยันตัวขึ้นมา เมื่อมาร์คเห็นว่าแบมยอมจึงนอนหงายเพื่อให้แบมได้ขึ้นมาบนตัวได้ง่ายขึ้น
แบมก้มลงลากลิ้นเลียตั้งแต่ต้นคอลงมาเรื่อยๆจนถึงท้องน้อย และก้มลงมามองแกนกายที่บวมเป่งต้องการการปลดปล่อย
แบมจึงตัดสินใจก้มลงยกแกนกายขึ้นมาแล้วใช้ลิ้นลากขึ้นลงช้าๆ มาร์คยันตัวขึ้นกึ่งนั่งกึ่งนอนเพราะความอยากเห็นคนตัวเล็กปรนเปรอให้ตัวเองอยู่
เมื่อก่อนคนตัวเล็กไม่ได้ว่านอนสอนง่ายแบบนี้ หลงัจากแบมหยอกล้อกับแกนกายเล็กเสร็จแบมก็ครอบครองแกนกายนั้นอีกครั้งด้วยปาก
ปากเล็กดูดเม้มแกนกายนั้นขึ้นลงช้าๆแล้วค่อยๆเพิ่มจังหวะเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“อืมม..ทำไมเก่ง อื้ออ ขนาดนี้
พะ..พี่จะไม่ไหวแล้วนะ” มาร์คพูดไม่เป็นภาษาเพราะวคามเสียวซ่านที่คนตัวเล็กมอบให้
“อึกๆๆๆๆ” มาร์คหมดความอดทนขยุ้มผมคนตัวเล็กแล้วเด้งสะโพกเข้าปากคนตัวเล็กรัวๆ
จนสุดท้ายก็ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าปากแบม แต่ครั้งนี้แบมกลับกลืนมันลงไป
“เซ็กซี่ขนาดนี้ใครจะทนไหววะ!”
มาร์คยกตัวอีกคนขึ้นมานั่งคร่อมบนตักแล้วค่อยๆสอดแกนกายเข้าไปในช่องทางรักที่ยังไม่ได้ถูกเปิดทางก่อน
“อ๊า!!! จะ..เจ็บ”
แบมซุกหน้าลงกับแผงอกแกร่ง ทั้งคู่นิ่งกันไปซักพักเพื่อให้คนตัวเล็กได้ผ่อนคลายและเมื่อเริ่มชินกับแกนกายใหญ่มาร์คจึงเริ่มบรรเลงบทรักต่อ
“ลองขยับดูนะ” มาร์คค่อยๆยกก้นคนตัวเล็กขึ้นให้คนตัวเล็กได้ลองขยับ
แบมก็ยอมยกก้นขึ้นแล้วค่อยๆลงช้า
ทำเอามาร์คสติกระเจิดกระเจิงไปหมดเพียงเพราะความใสซื่อของแบม
“อะ..อื้ออ พี่มาร์ค แบม..เสียว”
ทุกครั้งที่แบมเรียกชื่อมาร์คมันยิ่งเพิ่มกามอารมณ์ในตัวร่างสูงขึ้นเรื่อยๆแถมยังขยับสะโพกขึ้นลงไม่หยุด
มาร์คเอื้อมมือไปกดรีโมทปรับหัวเตียงให้ตั้งขึ้น แล้วก็เอนตัวไปพิงที่หัวเตียง
แล้วใช้มือทั้ง 2 ข้างจับเอวบางไว้เพื่อช่วยแบมขึ้นสุดลงสุด
“อืมม..แบมม แบบนั้น..” มาร์คครางเสียงทุ้มต่ำออกมาเมื่อแบมทำตามอย่างง่ายดาย แบมเห็นร่างสูงชอบใจก็ยิ่งกระแทกสะโพกลงสุดๆจนโดนจุดกระสันไม่รู้กี่ครั้ง
เหงื่อที่ผุดตามร่างบางนั้นยิ่งทำให้มาร์คไม่อาจะละสายตาไปไหนได้เลย บวกกับท่าเชิดหน้าเผยอปากเบาๆแล้ว
ยิ่งอยากจับกระแทกให้ตายกันไปข้าง
มาร์คใกล้จะถึงปลายทางแล้วจึงเป็นคนคุมเกมส์เองโดยจับแบมหันหลังคุกเข่า
แล้วโน้มตัวไปจับหัวเตียงไว้เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยว
มาร์คกระแทกสะโพกเข้ามาไม่ยั้งตามอารมณ์ที่พลุ่งพล่านและเก็บกดมานาน
“อึก อื้อๆๆ อ๊ะๆๆ อืมม” แบมครางเสียงหวานดังลั่นห้องและรวมกับเสียงครางต่ำเป็นระยะๆจากมาร์ค
ร่างสูงรัวสะโพกครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าช่องทางรักจนล้นออกมาเปลอะขาอ่อน
มาร์คกลัวว่ามันจะไปเปลอะเตียงจึงถอดแกนกายออกแล้วก้มลงเลียคราบน้ำรักที่ขาอ่อนแล้วลากขึ้นไปที่ช่องทางรักที่เพิ่งผ่านศึกมาหมาดๆ
ชโลมเลียจนชุ่มไปด้วยน้ำลาย
“อื้มมม..พี่มาร์ค อ๊าาาา” แบมจิกหมอนแน่นเพื่อระบายความเสียวซ่าน และแน่นอนว่าเสือร้ายไม่อิ่ม อุ้มร่างลงจากเตียงแล้วดันเข้ากับผนังโดยที่แบมหันหลังให้มาร์ค
แบมรู้งานดีจึงโก่งสะโพกให้เพื่อรอรับแกนกายนั้นอีกครั้ง มาร์คยัดแกนกายนั้นอีกครั้งแล้วเริ่มบรรเลงบทรักต่อจนเวลาเกือบ
3 ทุ่ม